top of page

Toxische menselijkheid (m/v/x). 3 gouden tips om er wat aan te doen.

Updated: Apr 22


Enhanced shadow 2023


De nieuwe vriend

Ik kan geen nieuwe auto kopen omdat ik ze allemaal lelijk vind. Verder voel ik dagelijks weerstand tegen (niet limitatieve opsomming): lelijke voorwerpen, kafkaiaanse administratie, overheidscontrole, lafheid, onrecht, domheid en onverschilligheid. Ik heb, zeg maar, een natuurlijke aanleg voor weerstand. Je zou ook kunnen zeggen dat ik een lastig mens ben.

Als je echter zou beweren dat ik mooi verbonden ben met mijn schaduwkant, dan heb je natuurlijk ook gelijk. Dan dank ik je meteen, want het is hetzelfde zeggen, maar uitgedrukt in systemische taal. Die maakt het steevast minder akelig om donkere dingen van jezelf te aanvaarden. Daarna betekenen de opgetrokken wenkbrauwen van anderen misschien eerder dat zij -wie weet- hun eigen schaduwkant een beetje aan het ontkennen zijn en niet noodzakelijk dat ík op alle slakken zout leg.


De voornoemde weerstanden heb ik altijd al gehad en ik leef er mee, zoals je met oude vrienden leeft. Opeens kwam er echter een nieuwe weerstand bij. Dat was al lang niet meer gebeurd en ik wist niet wat ik ermee aan moest. De nieuwe vriend heette: de weerstand tegen het zonder nuance verheerlijken van het vrouwelijke.


Wat? Je leest het goed. Ik wist dat het niet hoorde. Als ik deze vriendschap zou uitdiepen, haalde ik me de woede van mijn sisters in arms op de hals. ‘Vort!’ riep ik, als tegen een straatkat die je maar blijft achtervolgen. Er bleek niets aan te doen. De nieuwe vriend liet zich niet wegsturen.


Toxische menselijkheid (m/v/x)

Je kunt niet in liefdevolle oppositie gaan zonder voedsel of kennis. Onderzoek drong zich op. Wat kon er achter mijn gevoel schuilgaan? Het stond immers haaks op de ideeën over emancipatie en het patriarchaat van ongeveer alle weldenkende mensen die ik ken. Na een robbertje vechten met ChatGPT, veel te hebben nagedacht en gelezen, kwam ik bij het volgende uit.


Mijn weerstand geldt blijkbaar helemaal niet het verheerlijken van het vrouwelijke, maar wel het maleficent vergelijken van 'devine feminity' met 'toxic masculinity'. De zonzijde van het vrouwelijke, met de schaduwzijde van het mannelijke. De lijstjes zijn legio. De man is agressief, hiërarchisch, dominant en narcistisch, de vrouw is empatisch, zorgend en verbindend. Ja, wat kies je dan? De volgende stap is vlug genomen: de wereld zou beter zijn als de vrouw aan de macht was.


Het lijkt, als je het zo ziet staan, een eenvoudig te counteren logische denkfout. Misschien zag ik het niet omdat ik een vrouw ben (hoeha), maar in alle eerlijkheid, ook de meeste mannen zijn er, als ze de mannelijkheid al durfden te verdedigden, niet zo expliciet op uitgekomen, of ik moet erover gelezen hebben.


In elk geval: ik ben er zo blij mee! Dat kun je je niet voorstellen. Want nu kunnen vooruit. Nu liggen de banden klaar, we hebben ze maar te smeden.


Wat ben jij goddelijk, zeg!

Goddelijk gesproken staat het mannelijke voor: mentale helderheid, daadkracht, zelfdiscipline, leiding, emotionele balans, logisch denken, objectiviteit en zelfvertrouwen.

De vrouwelijke goddelijke tegenhanger is al even prachtig: verbinding, acceptatie, creativiteit, wijsheid, intuïtie, sensualiteit, heling en zorg.

Stel je voor dat je al deze kwaliteiten samenbrengt in één persoon, of – in wisselende combinaties - in heel veel personen. Dan gloort de nieuwe wereld aan de einder, denk je ook niet? Dan houdt iedereen van elkaar en komt superlatieven te kort om het licht in de ander te prijzen.


De bully en de bitch

Helaas zijn we nog niet zover. Toxisch gesproken is het mannelijke immers wel degelijk grijpgraag, agressief, dwingend en brutaal. De vrouwelijke toxische tegenhanger is verstikkend, manipulatief, sluit uit, spreekt kwaad en cultiveert slachtofferschap.

Stel je voor dat het déze kenmerken zijn die zich alom in ons nestelen. In die wereld wil je niet leven. Soms denk ik dat dit helaas wel de wereld is die we ‘polariserend’ aan het creëren zijn. Toxisch op alle fronten, haar om pluimen vechten.


Naar een tox-arme wereld in 3 stappen

Toch blijft mijn ‘ontdekking’ al weken goed voor blijdschap. Ik vier de goddelijke mannelijkheid en de goddelijk vrouwelijkheid in mezelf en anderen. Leve een wereld met krachtig leiderschap, helder denken, zorg en verbinding. Weg met agressie, dwang, zelfmedelijden en manipulatie.


Je vraagt hoe? Dan komen we, zoals meestal, terug uit bij de eeuwenoude wijsheden. Niets nieuws onder de zon. Geen deus ex machina. Het zijn de simpele, aartsmoeilijk dingen die onze oude vaders en moeders ons altijd al probeerden te leren.


STAP 1. Ken jezelf.

Het begint bij de intentie om aan introspectie te doen. Dit betekent goudeerlijk te zijn bij wat je aantreft bij jezelf en ook je eigen schaduwzijde te zien.

Heb jij wérkelijk geen last van stroeve waarden of weerstanden? Ben je nóóit agressief? Never, ever dwingend? Spreek je jamais de la vie kwaad? Sluit je niemand uit? Ben je vrij van zelfmedelijden? Enzovoort...

Welke zelfverklaarde Dalai Lama onder ons kan dat vandaag beweren? Ik zeker niet. Het bewijs daarvan trof je aan in paragraaf 1.


STAP 2. Verbeter de wereld, begin met jezelf

Misschien vind je het oneerlijk, maar je hebt veel meer invloed op jezelf dan op wie dan ook. Je hebt jezelf altijd bij om aan te werken. Je loopt niet weg, gaat nergens heen zonder jezelf mee te nemen. Daar ligt dus de grootste kans op verandering.


Nadat je je eigen schaduwkant (h)erkend hebt, hoef je die niet zozeer te onderdrukken. Je mag gerust de neiging voelen om uit te sluiten of dwingend te zijn. Ga echter vooral het goddelijke in jezelf herkennen en cultiveren. En misschien kan je het dan ook in de ander beginnen te zien.


Concreet gesproken kan dit oa. betekenen: laten we ons logische denkvermogen stralen? Eren we dat van anderen of krijgt de logische denker de wind van voor? Nemen we zonder schroom de leidersrol op als we daarvoor gemaakt zijn en hebben we respect voor het leiderschap dat anderen opnemen? Oefenen we ons in ware empathie (of zien we onze hypergevoeligheid, als het over onszelf gaat, verkeerdelijk als empathie en komen we zo -helaas- bij manipulatief slachtofferschap uit)? Laten we ieders creativiteit de vrije ruimte? Mag ons helend vermogen floreren en vieren we ons vermogen tot zorgen of zien we dat als minderwaardig en willen we daar niets mee te maken hebben? Kunnen we zorg aanvaarden en waarderen als die ons geboden wordt. Enzovoort…


Zie je, we hebben de mix nodig van alle goddelijkheden. Sommige liggen ons beter dan andere. De een heeft meer een mannelijke mix, de andere eerder een vrouwelijke. Al die mixen zijn eerbaar, mooi en goed. Hoe sterker we in onze goddelijke kant gaan staan, hoe meer we onze schaduw kennen, des te minder zullen we toxisch zijn voor onze omgeving en door toxiciteit van de omgeving aangetast worden. Mooi meegenomen, vind je niet?


STAP 3. Een gezonde geest in een gezond lichaam (want anders hou je 1 en 2 niet vol).

Vier je dus je goddelijkheden en die van anderen. Leer van je weerstanden, maak er allemaal vrienden van, die je verder brengen. Happy changing!


Meer weten, reageren? Schrijf me. Ik antwoord altijd.

Kristien

 

Kristien De Wolf

Business & life coach (gespecialiseerd in intense mensen)

0032 476 40 74 15

www.mypersonalcoach.be

kristien.dewolf@mypersonalcoach.be





Recent Posts

See All

Comments


bottom of page